είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για τα άτομα που έχουν χρόνια βρογχίτιδα, εμφύσημα ή και τα δύο. Είναι χρόνια πάθηση του αναπνευστικού συστήματος. Όταν κάποιος έχει ΧΑΠ εμποδίζεται η εκπνευστική ροή αέρα από τους πνεύμονες. Η συνηθέστερη αιτία που προκαλεί ΧΑΠ είναι το κάπνισμα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν βήχα και δύσπνοια. Η πιο σημαντική θεραπεία είναι το σταμάτημα του καπνίσματος.

• Ο βήχας είναι συνήθως το πρώτο σύμπτωμα. Τείνει αρχικά να εμφανίζεται σποραδικά αλλά σταδιακά γίνεται πιο επίμονος (χρόνιος). Μπορεί να παρερμηνευτεί ότι ο βήχας ως ‘ο βήχας του καπνιστή’, στα αρχικά στάδια της νόσου.
• Δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή) και λαχάνιασμα μπορεί να εμφανιστεί αρχικά σε κάποιες συγκεκριμένες δραστηριότητες, για παράδειγμα στο ανέβασμα μίας σκάλας. Τα συμπτώματα αυτά τείνουν να επιδεινώνονται σταδιακά χρόνο με τον χρόνο καθώς συνεχίζεται το κάπνισμα. Η δυσκολία στην αναπνοή μπορεί να επιδεινωθεί αρκετά.
• Βλέννα. Οι αεραγωγοί που έχουν υποστεί φθορά παράγουν πολύ περισσότερη βλέννα απ ότι κανονικά. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η ποσότητα της ημερήσιας παραγωγής πτυέλων.
• Αναπνευστικές λοιμώξεις είναι πιο κοινές στην ΧΑΠ. Το λαχάνιασμα, ο βήχας και η δύσπνοια μπορούν να επιδεινωθούν σε κάποια αναπνευστική λοίμωξη. Τα πτύελα έχουν συνήθως κίτρινο ή πράσινο χρώμα.
• ο σταμάτημα του καπνίσματος είναι η πιο σημαντική θεραπεία. Μπορεί να μην χρειάζεται καμία άλλη θεραπεία αν η πάθηση είναι στα αρχικά στάδια και τα συμπτώματα είναι ήπια.Οι θεραπείες δε μπορούν να γιατρέψουν την ΧΑΠ. Η θεραπεία στοχεύει στην υποχώρηση και ανακούφιση των συμπτωμάτων. Επίσης, μερικές θεραπείες μπορούν να αποτρέψουν ορισμένες εξάρσεις των συμπτωμάτων. Ως γενικός κανόνας, μία δοκιμαστική περίοδος 1-3 μηνών για μια θεραπεία μπορεί να δείξει αν αυτή βοηθάει ή όχι. Η θεραπεία μπορεί να συνεχιστεί μετά την δοκιμαστική περίοδο αν βοηθάει ή να διακοπεί να δεν βελτιώνει την κατάσταση των συμπτωμάτων.
  • Συσκευές εισπνοής με βραχείας δράσης Βρογχοδιασταλτικά
  • Συσκευές εισπνοής με μακράς δράσης βρογχοδιασταλτικά
  • Συσκευή εισπνοής με κορτικοστεροειδή
  • Ταμπλέτες με βρογχοδιασταλτικά
  • Ταμπλέτες με κορτικοστεροειδή
  • Βλεννολυτικά φάρμακα
  • Συνεχής Οξυγονοθεραπεία
  • Χειρουργική μείωση όγκου του πνεύμοναΟκαρκίνος του πνεύμονα       !    είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων στους ιστούς του πνεύμονα. Εάν δε θεραπευθεί, ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός μπορεί να εξαπλωθεί και πέραν του πνεύμονα με μια διαδικασία που ονομάζεται μετάστασησε κοντινό ιστό και, τελικά, σε άλλα μέρη του σώματος. Οι περισσότεροι καρκίνοι που ξεκινούν στον πνεύμονα, γνωστοί ως πρωτογενείς καρκίνοι του πνεύμονα, είναι καρκινώματα που προέρχονται από επιθηλιακά κύτταρα. Οι κύριοι τύποι καρκίνου του πνεύμονα είναι το καρκίνωμα των μικρών κυττάρων του πνεύμονα (SCLC), που ονομάζεται επίσης καρκίνος κυττάρων βρώμης, και το καρκίνωμα των μη μικρών κυττάρων του πνεύμονα (NSCLC). Η πιο κοινή αιτία του καρκίνου του πνεύμονα είναι η μακροχρόνια έκθεση στον καπνό,^[1]η οποία προκαλεί το 80-90% των καρκίνων του πνεύμονα.^[2]Οι μη καπνιστές αντιστοιχούν στο 10-15% των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα,^[3]που συχνά αποδίδεται σε ένα συνδυασμό γενετικών παραγόντων,^[4]στο αέρι ο ραδόνιο,^[4]στον αμίαντο,^[5]την ατμοσφαιρική ρύπανση και το παθητικό κάπνισμα.Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι ο βήχας (συμπεριλαμβανομένης της αιμόπτυσης), η απώλεια βάρους και η δυσκολία στην αναπνοή.^[2]Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί να παρατηρηθεί σε ακτινογραφία θώρακος και αξονική τομογραφία(CT scan). Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με βιοψία.^[8]. Αυτό γίνεται συνήθως με βρογχοσκόπησηή CT-καθοδηγούμενη βιοψία. Η θεραπεία και η πρόγνωση εξαρτώνται από τον ιστολογικό τύπο του καρκίνου, το στάδιο (βαθμό εξάπλωσης), και γενικά την ευημερία του ασθενούς, που μετράται με την κατάσταση απόδοσης. Οι κοινές θεραπείες περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση,χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Το καρκίνωμα NSCLC μερικές φορές αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, ενώ το SCLC συνήθως ανταποκρίνεται καλύτερα στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.^[9]Η επιβίωση εξαρτάται από το στάδιο, τη γενική υγεία και άλλους παράγοντες. Συνολικά, το 15% των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες που διαγιγνώσκεται με καρκίνο του πνεύμονα επιβιώνει για πέντε έτη μετά την διάγνωση.^[10]Παγκοσμίως, ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο κοινή αιτία καρκίνου που σχετίζεται με το θάνατο σε άνδρες και γυναίκες και είναι υπεύθυνη για 1.380.000 θανάτους ετησίως από το 2008.^[11]
  • Οι καρκίνοι του πνεύμονα ταξινομούνται σύμφωνα με τον ιστολογικό τύπο.^[8]Η ταξινόμηση αυτή έχει σημαντικές συνέπειες στην κλινική διαχείριση και την πρόγνωση της νόσου. Η συντριπτική πλειοψηφία των καρκίνων του πνεύμονα είναι καρκινώματα-κακοήθειες που προκύπτουν από επιθηλιακά κύτταρα. Τα καρκινώματα του πνεύμονα κατηγοριοποιούνται από το μέγεθος και την εμφάνιση των κακοηθών κυττάρων που μπορούν να παρατηρηθούν από παθολογοανατόμο με μικροσκόπηση. Οι δύο ευρείες κατηγορίες είναι το μη-μικροκυτταρικό καρκίνωμα και το μικροκυτταρικό καρκινωμα του πνεύμονα.^[12]Μη-μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα (NSCLC)[Επεξεργασία|επεξεργασία κώδικα]
     Μικρογραφίαπλακώδους καρκινώματος, που αποτελεί τύπο μη-μικροκυτταρικού καρκινώματος,FNA specimen,Pap stain
    Οι τρεις κύριες υποκατηγορίες του NSCLC είναι το αδενοκαρκίνωμα, το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων του πνεύμονα και των μεγαλοκυττάρων του πνεύμονα.^[2] Σχεδόν το 40% των καρκίνων του πνεύμονα είναι το αδενοκαρκίνωμα, που συνήθως προέρχεται από περιφερικούς ιστούς των πνευμόνων .^[8]Οι περισσότερες περιπτώσεις του αδενοκαρκινώματος σχετίζονται με το κάπνισμα. Ωστόσο, μεταξύ των ατόμων που έχουν καπνίσει λιγότερα από 100 τσιγάρα στη διάρκεια της ζωής τους («μη καπνιστές») ,^[2]το αδενοκαρκίνωμα είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου του πνεύμονα.^[13]Ένας τύπος αδενοκαρκινώματος, το βρογχοκυψελιδικό καρκίνωμα, είναι πιο κοινό σε γυναίκες μη καπνίστριες και μπορεί να έχει διαφορετικές αποκρίσεις στη θεραπεία.^[13]
    Το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων αποτελεί περίπου το 30% των καρκίνων του πνεύμονα. Συνήθως συμβαίνει κοντά σε μεγάλους αεραγωγούς. Μια κοίλη κοιλότητα που σχετίζεται με νέκρωση βρίσκεται συνήθως στο κέντρο του όγκου .^[8]
    Περίπου το 9% των καρκίνων του πνεύμονα καρκίνωμα των μεγάλων κυττάρων. Ονομάζεται έτσι επειδή τα καρκινικά κύτταρα είναι μεγάλα, με περίσσεια κυτταροπλάσματος, μεγάλους πυρήνες και εμφανείς πυρηνίσκους.^[8]